Verwacht niets, maar verwacht ook alles!

Verwacht niets, maar verwacht ook alles! Dit is een uitspraak van Ashley (onze begeleidster) die helemaal past hoe het hier in Ghana gaat. Verwacht niets, omdat er soms gewoon niets is, geen luxe dingen of dat het gaat zoals je denkt dat het zal gaan. Nee het gaat altijd anders. En verwacht alles, omdat hier alles anders gaat dan dat het ‘normaal’ gaat. Alles kan hier, op de onmogelijkste manieren. Een trotro die helemaal uit elkaar valt of voordat je bijvoorbeeld met de boot bij school bent, komt de boot niet of dan moet die eerst nog even gemaakt worden. Het kan hier allemaal!

Dit weekend zijn we naar de Wli Falls geweest. Dat is de grootste en hoogste berg en waterval van West Afrika. Dus best wel vet! Het was echt maar goed dat we niet wisten wat ons te wachten stond, anders waren we er misschien helemaal niet aan begonnen. Van andere Nederlandse studenten hadden we al gehoord dat je goede schoenen aan moest doen en dat de “easy way” van 3 uur heen en 3 uur terug best zwaar was, dus we hadden wel iets verwacht, maar dit! Oooooh het was echt zooo erg! Eerst over 3 verschillende bergen heen, ondertussen zag je de waterval ergens in de verte en dan moest je daar nog helemaal heen, het was echt zo ver en het was zo warm! Door kleine paadjes door het bos, over gras, zand, stenen, los puin en dan ook nog echt heel stijl naar beneden en omhoog! Er was geen recht stuk bij, echt alleen maar klimmen of dalen.. In het begin kregen we een stok, hebben we dit nodig vroegen we nog, JAAA zei hij! Dus toen dachten we al, oeh dat gaat nog wat worden! Toen we echt al vet lang aan het lopen waren, kwamen we bij een kruispunt en toen zei de gids (iedereen die naar de waterval gaat, daar gaat een gids mee) vanaf hier moet je straks daar naar beneden, nu gaan we naar rechts en dat is nog ongeveer een half uur. Nou echt een Ghanees half uur! We hebben er echt dik een uur over gedaan! Helemaal kapot, bezweet, maar gelukkig waren we eindelijk aangekomen. We gingen om 8:45 weg en we kwamen om 13:00 uur aan bij de waterval. Echt supermooie waterval! Bikini aangetrokken en naar/in de waterval gegaan. Echt superkoud, maar wel echt lekker! Je kon je flesje vullen met het stromende water. Superlekker water, geen plastic smaak of andere rare smaak eraan! En het was koud! Oeh lekker! Dat had ik wel ff nodig! Gegeten, we hadden koekjes gekocht, maar ieh wat waren die koekjes vies zeg! Ik weet niet wat het was, maar zulke smerige koekjes heb ik nog nooit gehad! Na even uitgerust te hebben zijn we (zonder gids) op weg gegaan terug naar beneden. Echt weer superstijl dalen, supersmalle paadjes, als je je stok verkeerd neer zou zetten, flikker je naar beneden, maar ik vond het wel vet! Ik was echt niet bang, dus dat scheelde. Wel echt op weg naar beneden al helemaal last van mijn benen en van mijn armen, dus dat word spierpijn morgen! De terugweg iets minder als 3 uur over gedaan, we waren zo blij dat we weer terug waren!

Wilden we iets gaan eten, kom je bij het eerste restaurantje, “we hebben alleen rijst met kip” nou daar hadden we geen zin in, het tweede restaurantje “al het eten is op”. Dus toen uiteindelijk bij het derde restaurantje aangekomen en daar hadden ze wel te eten! Heeeerlijke patat met een burger! De taxi terug die eigenlijk veel te duur was, was echt een ramp, 1 koplamp, 1 buitenspiegel en een paar rode lampjes die brandden in het dashboard.. maar we zijn uiteindelijk bij het Guesthouse aangekomen.

De volgende dag met een trotro naar Tafi Atome, daar zit een Monkey Sanctuary. Nadat we moesten uitstappen, wilden we een taxi nemen, maar die reden niet, dus wij op een motor! Supervet en lekker uitwaaien! De man van de receptie ging nog even snel bananen voor ons halen en daarna op weg naar de rand van het bos. Hij maakte wat geluiden en op een gegeven moment kwamen er een paar aapjes aan. Je moest de banaan goed ik je hand houden en dan pellen de aapjes zelf die banaan af en eten ze op. Daarna moest je iets anders gaan staan en dan springen ze op je! Echt heel vet! Best zwaar met die spierpijn in mijn arm, maar heel erg gaaf! Helemaal dat banaantje afpellen en opeten! Superleuk!! Het zijn superlieve aapjes, helemaal niet agressief. Het zijn 5 groepen van ongeveer 100 Mono Monkeys. Echt heel erg tof!
Daarna weer terug met de coole motor! Alleen daarna met 5 verschillende trotro’s naar huis moeten komen, superirritante bankjes en stoelen, blauwe arm en een zere rug ervan gekregen. Uiteindelijk weer veilig thuis aangekomen! Zo blij dat er water en stroom is en dan ben je een half uur thuis en dan valt alles uit, dus alsnog niet douchen :( Dus dat werd weer een emmer-douche..

Nu zijn we inmiddels als een week en weekend verder, er is al veel gebeurd met de Nursery. We hebben hout gekocht, een soort gevlochten palmbladeren voor de muren en een bord en verf voor het logo. Hopelijk kunnen we deze week de rest halen, gras voor het dak, misschien een deur. Want vandaag kwamen we weer bij ons lokaal en het is echt helemaal ingestort.. Dus hopelijk gaan ze snel beginnen met bouwen, zodat we in het nieuwe lokaal kunnen.

Als laatste zaterdag nog de voetbalwedstrijd Nederland-Ghana gekeken. Er zou een beamer en een groot doek/scherm geregeld worden, maar die man was nog niet langs geweest, dus het werd met z’n allen op een tv kijken. Was superleuk en ondanks de sneeuw af en toe, was het goed te zien!